विरहात जळणाऱ्या प्रियकराला, चंद्राला पाहून पडलेला प्रश्न…
“आकाशातल्या चंद्राला पाहून मला तुझेच स्मरण का होते?,
दुःखाची चव चाखून ही, हे माझे वेडे मन तुझ्याकडेच धाव का घेते?.”
*****************************************************************************************************************************
कलेकलेने वाढणाऱ्या चंद्राचे साैंदर्य एखाद्या निसर्ग प्रेमिला विचारा,
तसेच कलेकलेने वाढणाऱ्या गर्भाचे सुख एखाद्या आईला विचारा.
*****************************************************************************************************************************
हजारो ताऱ्यांच्या सहवासात राहून ही त्याने स्वतः चे वेगळे पण साऱ्यांना पटवून दिले.स्वतः चे अस्तित्व निर्माण करण्यासाठी, रात्रीचा दिवस करणाऱ्यांचे कष्ट त्याने जवळून अनुभवले.
*****************************************************************************************************************************
कलेकलेने वाढणारा चंद्र जणू साैंदर्याचा आविष्कार,
कित्येक प्रेमी युगलांना त्याच्या शितल, मंद प्रकाशात झाला प्रेमाचा साक्षात्कार.
*****************************************************************************************************************************
सुख – दुःख, प्रेम – विरहाचे कित्येक क्षण त्याने जवळून अनुभवले.चांगल्या – वाईट ,प्रत्येक क्षणात सर्वांनीच त्याला साक्षीदार बनवले.