Good Thoughts Naturally Culminates Into Good Actions…
दुसऱ्या दिवशीची पहाट साजिरीसाठी असंख्य प्रश्न घेऊन आली.. ” खरंच मला विक्रम बद्दल काय वाटतं..? पण हा विचार का करते आहे मी..? माझं आधीच ठरलं आहे प्रेम विवाह नाही करायचा.. आई बाबा म्हणतील तिथेच लग्न करायचं.. पण विक्रमची सोबत … आवडते मला.. त्याचा सहवास आवडतो, त्याच्या सोबत असताना वेळ कसा जातो ते कळत सुद्धा नाही…
विक्रम आणि साजिरीची ओळख प्रितीच्या बर्थडे पार्टीत झाली. साजिरी प्रितीची वर्ग मैत्रिण तर विक्रम तिचा मावस भाऊ. साजिरी दोन वर्षांनंतर प्रितीला भेटली होती. पार्टी संपल्यावरही प्रितीने साजिरीला हट्ट करून अजून थोडा वेळ थांबवून घेतले. विक्रम सुद्धा थांबला होता. प्रिती , साजिरी, विक्रम, साजिरीची बहिण, अजून काही शाळेतले मित्र मैत्रिणी असा गप्पांचा फड रंगला… गप्पा मधून…
” निक अरे इथे ये..” प्रांजली म्हणाली. ” काय झालं ग..? सांग ना..” निखिल बसल्या जागेवरूनच म्हणाला ” नाही.. तू इथे ये.. तुला काही तरी दाखवायचे आहे..” प्रांजली म्हणाली.. ” प्लिज नको ना.. काम करू दे..” निखिल म्हणाला.. ” तू ये इथे..” प्रांजली आता अगदी ओरडुनच म्हणाली.. ” घे आलो.. दाखव आता.. काय आहे ते…”…
दारावरची बेल वाजली.. मनिषा खूप घाईत होती.. आता एवढ्या सकाळी सकाळी कोण आल म्हणत वैतागली.. ती दार उघडायला जाणार इतक्यात प्रथमेशने तिला आतून आवाज दिला.. ” मने अग चहा दे लवकर… “ हो आले आले म्हणत.. ती पुन्हा किचनच्या दिशेने वळली.. आणि मंदाला म्हणाली.. ” मंदा प्लिज दार उघडं ग..” मंदाने दार उघडले. समोर पोस्टमन…
तीन महिन्याच्या कालावधी उलटला. रेवा आणि समर एकाच ऑफिसमध्ये काम करत होते. त्यामुळे ही बातमी जास्त वेळ लपवून ठेवणं त्यांना शक्य नव्हत. असही ही गोड बातमी लपवून ठेवायची त्यांचीही इच्छा नव्हती… आज रेवाचा मूड जरा जास्तच खराब होता.. समरने कारण विचारले.” अरे बाळ आपलं… निर्णय आपला.. पण लोक असे सल्ले का देतात हेच कळतं नाही..”…
रेवा टेस्ट करून शांतपणे बाहेर आली. समर अगदी आनंदाने तिच्या जवळ गेला. ” रेवा काय झालं…? Positive की…? , समर म्हणाला.. रेवा काही बोललीच नाही.. तोंड पाडून त्याच्यासमोर उभी राहिली.. तिला तस पाहून समर म्हणाला, ” अग ठीक आहे.. मनाला लावून घेऊ नकोस.. चल आवरा आवर कर.. ऑफिसला निघायचं आहे आपल्या दोघांनाही..” असे बोलून समर…
“रेवा अगं किती वेळ … लवकर कर ना…” समर बाथरूम बाहेरून बोलत होता. “अरे हो थांब जरा… थोडा वेळ लागतो..” रेवा बाथरूम मधून म्हणाली. समर बाहेर येरजाऱ्या घालत होता. एक एक सेकंद त्याला एका तासा सारखा भासत होता. रेवा बाथरूममध्ये प्रेगंसी टेस्ट करत होती. रेवा आणि समर एकाच क्षेत्रातले. एकाच कंपनीच्या वेगवेगळ्या ऑफिसमध्ये काम करणारे….
अखेर जुईने अभिषेकच्या लग्नाचा मुहूर्त निघाला. जुई आणि अभिषेक गेले चार वर्ष एकमेकांच्या प्रेमात होते. एका मैत्रिणीच्या बर्थ डे पार्टी ला दोघांची भेट झाली. पहिल्या भेटीतच अभिषेक तिच्यावर फिदा झाला. मग हळूहळू या ना त्या कारणाने तो मैत्रिणीच्या मदतीने जुईला भेटू लागला. तिला इंप्रेस करण्यासाठी वेग वेगळ्या युक्ती करू लागल्या. जुईला सुध्दा अभिषेकच वागणं कळत…
सौम्या नोकरी निम्मित पहिल्यांदाच मुंबईत आली होती. या आधी मुंबईत येण्याचा प्रश्नच नव्हता. सार काही गावाकडे.. सगळे नातेवाईक गावाकडे.. शिक्षण सुध्दा तालुक्यात झालं. पाटलांची एकुलती एक लेक.. त्यातच तीन पिढ्यामध्ये पहिली मुलगी. त्यामुळे लाडाकोडात वाढलेली. जे जे मागेल ते तिला मिळालं. घरात एवढं शिकलेली ती पहिलीच. स्वतःच्या पायावर उभं राहायचं, स्वतःची ओळख निर्माण करायची यासाठी…
क्रमशः दुसरा दिवस उजाडला आणि सावंत कुटुंब निघाले . अबोलीच्या सासरी पोहोचले.. अबोलीच सासर म्हणजे आलिशान महाल. इथे आपल्या लेकीला काहीच दुःख नसेल. सुख तिच्या पायाशी लोळण घेत असेल. असाच विचार अण्णांच्या मनात आला. अमृतलाही असच सासर मिळो हीच आता एक इच्छा होती त्यांची… सावंत कुटुंबीय अचानक आलेले पाहून रमाकांत देवधर म्हणजे अबोलीचे सासरे थोडे…
